skip to main |
skip to sidebar
gazelerden...
DOST SİTELER
www...vs...vs...
http://www.vesaire.com/kisi_detay.php?kid=21476&sid=7982d1cf4e41847f687f5283985a0a79
http://www.ideefixe.com/Kitap/urun_liste.asp?kid=2313
http://www.kitapyurdu.com/kitap/default.asp?id=81206&y=10021
FOTOĞRAFLARININ YER ALDIĞI BAZI WEB SİTELERİ İÇİN BKZ.
http://www.fotokritik.com/kullanici/portfolyo.php?id=25882 http://galeri.netfotograf.com/portfolyo.asp?foto=adorno21 http://www.anadolufoto.com/view_photog.php?photogid=310BAZI GÜNCEL KONULARDA SESLİ YORUMLARI İÇİN TIKLAYINIZ:
http://w9.gazetevatan.com/haberdetay.asp?Newsid=159983&Categoryid=1
http://www.odatv.com/search.php?search=Y%C4%B1lmaz+Odaba%C5%9F%C4%B1&Ara.x=7&Ara.y=9
GAZETE YAZILARINDAN VE HAKKINDA BAZI LİNKLER
http://www.radikal.com.tr/arama.php?ara=1&y=3&edi=YILMAZ ODABAŞI
http://www.sosyomat.com/etiket/y%C4%B1lmaz-odaba%C5%9F%C4%B1
http://www.dusle.com/icerik/index.php?p=55&kt=6&es=49
http://www.dergi.havuz.de/0001-B-OZGECMISLER2007/yilmaz-odabasi.html
TÜRKİYE DE YOUTUBE İZLEMENİN EN TÜRKÇE YOLU
http://www.yasaktube.com/indir_izle.php
http://www.yasaktube.com/index.php?tag=y%C4%B1lmaz+odaba%C5%9F%C4%B1&type=tag&video_id=Ynwm-SJej3U
www.yılmazodabası.com
YAŞAMI
Yılmaz Odabaşı, 1961 yılında Diyarbakır’da doğdu. İlköğretimini Diyarbakır Erdil, Ankara, Kayseri ve Gaziantep’te, ortaöğretimini de Diyarbakır’da Diyarbakır Lisesi’nde tamamladı. Sonraki yıllarda önce “siyasal” nedenlerle, sonra da düşünce suçları kapsamında bir çok kez yargılandı. Tabela ressamlığı, otobüs şirketinde yazıhane katipliği, ilaç firmalarında tıbbi mümessillik ve kitapçılık yaptı. 1985-93 yılları arasında Diyarbakır’da 8 yıl gazetecilik yaptı. Bu dönemi anlatan "Güneydoğuda Gazeteci Olmak" adında bir kitabı da vardır. 1993 yılında siyasi baskılar nedeniyle Ankara’ya yerleşti. ‘81’den bugüne Yeni Olgu, Oluşum, Edebiyat 81, Yamaç, Yarın, Nitelik, Dönem Sanat Rehberi, Gökyüzü, Yugoslavya’da yayınlanan Tan ve Birlik Gazeteleri ile Çevren dergisi, Yeni Düşün, Broy, Parantez, Çağdaş Türk Dili, Temmuz, Cumhuriyet Dergi, Yazılı Günler, Yeni Yaprak, Varlık, Kedi Şiir, İnsan, Evrensel Kültür, İblis, Şairin Atölyesi, Gösteri, Edebiyat ve Eleştiri, İzlek ve Yine Hişt Gibi dergilerde şiirleri ve şiir konulu yazıları yer aldı. Bir kitabı Almanya’nın Köln şehrinde, bir kitabı da Irak’ın Dohuk kentinde yayınlandı. Bir çok şiiri değişik dillere çevrildi.
1987 yılında Temmuz dergisinin okur oylarıyla düzenlediği yarışmada birincilik ödülünü aldı ve yılın en beğenilen şairi seçildi. 1989 Tayad Şiir yarışmasında ikincilik, 1990 Cahit Sıtkı Tarancı şiir ödülü, 1992 Petrol-İş Sendikası IV. şiir yarışmasında ikincilik ödülleri aldı. Bir çok şiiri Grup Kızılırmak, Grup Yorum, Danimarka’nın ünlü müzik topluluğu Sawage Rose ve Onur Akın tarafından bestelendi ve şiirleriyle birçok kasete ad verdi.
İlk şiir kitabı 1985 yılında yayımlanan Odabaşı’nın bugüne dek 9 şiir kitabı yayınlandı.
başlıca yapıtları...
- Yurtsuz Şiirler (1987)
- Reşo, Talan İklimi (1987)
- Aynı Göğün Ezgisi (1988)
- Feride (1990)
- Her Ömür Kendi Gençliğinden Vurulur (1992)
- Günlerin Çarmıhında (1994)
- Cehennem Bileti (1995)
- Aşk Bize Küstü (1997)
- Siste Kalabalıklar ( 1979-1984 şiirleri)
- Reşo, Talan İklimi (1987)
- Aynı Göğün Ezgisi (1988)
- Feride (1990)
- Her Ömür Kendi Gençliğinden Vurulur (1992)
- Günlerin Çarmıhında (1994)
- Cehennem Bileti (1995)
- Aşk Bize Küstü (1997)
- Siste Kalabalıklar ( 1979-1984 şiirleri)
Blog Arşivi
Hakkımda
- ayfer feriha nujen
- yaşamın kıyısında deprem ve ket vuruşlara açık bir hayat.
YÜZDE YÜZ/SÜZLÜK YENİ BİR YÜZ ARTIK
götürür
uykulu atları onları
çarmıhlar çıkmazına"
-Lorca-
(artıktık artık):
uğultuların artığıyız be çocuk
spermlerin, rahim kanlarının, eski dolunayların
kesilip yakılmış yapanıl ağaçların, susan dağların
aldatılmış avuntuların, kirli lavaboların, anlaşılır günahların
ezberlerin, "ilk"lerin, dinmeyen şehvetlerin
ve kimsesiz özlemlerin, tanıdık kederlerin, zalim yenilgilerin
apansız sevinçlerin, gündelik zaferlerin;
-zaferler tiner gibi uçucu, yenilgiler kalıcıdır...-
*
bayat yenilgilerle
tükürülmüş hayatların gündüzlerinde
ve miyop gözlerinde, yorgun gölgelerinde
artık
artıkların da artığıyız biz
geceleri bir yıldız ansızın kayarken gökte
düşün ki milatların tortusuyuz biz...
*
daha yorulur günler, güller anısı, dikeni kalplerimizde
hasretim tabutunu da taşır
kaç bahar vurulur hırslı, telaşlı günlerimizde?
bakabilsek utanacak, duyabilsek ağlayacaktık
ne upuzun yaşayacak cesaretimiz
ne an´lara, günlere iz bırakacak sabrımız kaldı
herkes geldi ve gitti
vicdanlarımızda yalan yanlış nice iz kaldı...
*
çok inançlar: kutsayıp tapınışlar
yok! yok inançlar: tükenerek, savrularak kalışlar!
çok aşklar : yok aşklar...
*
yüzde yüz/süzlük yeni bir yüz
artık tükürülmüş
hayatların
gündüzlerinde
böyle
savrulacaktık!
karaya
vurmuş
yaralı
martılar
gibi
yalnız
yaşayacaktık!
*
yaşayıp
yaşamdan
çok
şey
umarak
yetişkinler ormanında kaybolacaktık!
kaybolacaktık
kaybolmakta yeni bir yol var sanarak
*
iradesiz iştahlarımızla
vicdanlar emzirip günleri avutacaktık
sanal aşklar, nankör şehvetler arasında
ağrıyarak körleşen duyularımızla
buruşturup yılları anısız kalacaktık...
hayatlarımıza hükmeden dişliler arasında
günlerimizi ihanetle kutsayıp
özgürlüklerimizi domates gibi satacaktık
artıktık
artık
satacaktık... satacaktık!
*
saman balyaları gibi oturup yılların sofrasında
ağrılarla uyuyup çağrılarla uyanarak
zaaflarımızla kol kola dolaşacaktık
1+1+1=0
artık
yeni artıklar olacaktı
uykulu atları onları
çarmıhlar çıkmazına"
-Lorca-
(artıktık artık):
uğultuların artığıyız be çocuk
spermlerin, rahim kanlarının, eski dolunayların
kesilip yakılmış yapanıl ağaçların, susan dağların
aldatılmış avuntuların, kirli lavaboların, anlaşılır günahların
ezberlerin, "ilk"lerin, dinmeyen şehvetlerin
ve kimsesiz özlemlerin, tanıdık kederlerin, zalim yenilgilerin
apansız sevinçlerin, gündelik zaferlerin;
-zaferler tiner gibi uçucu, yenilgiler kalıcıdır...-
*
bayat yenilgilerle
tükürülmüş hayatların gündüzlerinde
ve miyop gözlerinde, yorgun gölgelerinde
artık
artıkların da artığıyız biz
geceleri bir yıldız ansızın kayarken gökte
düşün ki milatların tortusuyuz biz...
*
daha yorulur günler, güller anısı, dikeni kalplerimizde
hasretim tabutunu da taşır
kaç bahar vurulur hırslı, telaşlı günlerimizde?
bakabilsek utanacak, duyabilsek ağlayacaktık
ne upuzun yaşayacak cesaretimiz
ne an´lara, günlere iz bırakacak sabrımız kaldı
herkes geldi ve gitti
vicdanlarımızda yalan yanlış nice iz kaldı...
*
çok inançlar: kutsayıp tapınışlar
yok! yok inançlar: tükenerek, savrularak kalışlar!
çok aşklar : yok aşklar...
*
yüzde yüz/süzlük yeni bir yüz
artık tükürülmüş
hayatların
gündüzlerinde
böyle
savrulacaktık!
karaya
vurmuş
yaralı
martılar
gibi
yalnız
yaşayacaktık!
*
yaşayıp
yaşamdan
çok
şey
umarak
yetişkinler ormanında kaybolacaktık!
kaybolacaktık
kaybolmakta yeni bir yol var sanarak
*
iradesiz iştahlarımızla
vicdanlar emzirip günleri avutacaktık
sanal aşklar, nankör şehvetler arasında
ağrıyarak körleşen duyularımızla
buruşturup yılları anısız kalacaktık...
hayatlarımıza hükmeden dişliler arasında
günlerimizi ihanetle kutsayıp
özgürlüklerimizi domates gibi satacaktık
artıktık
artık
satacaktık... satacaktık!
*
saman balyaları gibi oturup yılların sofrasında
ağrılarla uyuyup çağrılarla uyanarak
zaaflarımızla kol kola dolaşacaktık
1+1+1=0
artık
yeni artıklar olacaktı
SINIRA VURUYORUM SINIRSIZ VURUYORUM
kendi katline ilişmiş
şu benim sürgün ömrüm
sonrası intihar kokan bir sevda
uçurumlarda
uçurumlar kendi diliyle anlatılır…
düşecektim ya, sanki sen atıldın birden boynuma
göğe yaz… göğe yaz uçurumlar da aldatılır
kanıyorsa kan revan, ömrün
uçurumlarda yaslı ülkeler ağlatılır…
bir gül´dür benim ülkem
uslanmaz ve sulayan kendi gövdesini
yollarını süngülerin
rahmetini buzulların kestiği…
daha sınıra vuruyorum/sınırsız vuruyorum
ey ülke, rahmine al ve yeniden doğur beni
ben de o şarkının girişindeki
sözlere vuruyorum/apansız vuruyorum
bu yüzden sesim,
şimdi yakılmış defterlerdeki…
tartılsam ağırlığımca hüzün gelirdim
artarken gecelerde siren sesleri
ben de o cinayetlere sınamıştım gövdemi
kapımda kül ve yaftalı cinayet bekçileri
sesim,
bu yüzden o eski ölümlerde kan lekeleri
sesim,
ağırlığımca zincirlerdeki…
daha ölüme vuruyorum / ölerek vuruyorum!
sesim,
fırtına sonrası karaya vuran cesetlerdeki
sesim,
o kanlı gömleklerdeki
bu yüzden ben de faili meçhûl bir cinayetim
bulun benim katilimi!
şu benim sürgün ömrüm
sonrası intihar kokan bir sevda
uçurumlarda
uçurumlar kendi diliyle anlatılır…
düşecektim ya, sanki sen atıldın birden boynuma
göğe yaz… göğe yaz uçurumlar da aldatılır
kanıyorsa kan revan, ömrün
uçurumlarda yaslı ülkeler ağlatılır…
bir gül´dür benim ülkem
uslanmaz ve sulayan kendi gövdesini
yollarını süngülerin
rahmetini buzulların kestiği…
daha sınıra vuruyorum/sınırsız vuruyorum
ey ülke, rahmine al ve yeniden doğur beni
ben de o şarkının girişindeki
sözlere vuruyorum/apansız vuruyorum
bu yüzden sesim,
şimdi yakılmış defterlerdeki…
tartılsam ağırlığımca hüzün gelirdim
artarken gecelerde siren sesleri
ben de o cinayetlere sınamıştım gövdemi
kapımda kül ve yaftalı cinayet bekçileri
sesim,
bu yüzden o eski ölümlerde kan lekeleri
sesim,
ağırlığımca zincirlerdeki…
daha ölüme vuruyorum / ölerek vuruyorum!
sesim,
fırtına sonrası karaya vuran cesetlerdeki
sesim,
o kanlı gömleklerdeki
bu yüzden ben de faili meçhûl bir cinayetim
bulun benim katilimi!
CİZRE YOLUNDA GÜNEŞE BAKAN ASKER
kuşatılmışlığa kar yağıyordu
toprağın mayınlı şakağı ürkek
ve sabahın yeni renginde bir asker
cizre yolunda güneşe bakıyordu
herkes bir dünya konuşurken dilinin yordamıyla
en önce aşklar bitiyordu cizre yolunda
sonra cıgara paketleri ve sofralar
sonra mevsimler
çocuklar ergenliğe bitiyordu...
kar beyaz, bembeyazdı morarmanın dilini bilmiyordu
cizre´de havalar o gün ayazdı
neredeydi o alabalık sürüleri, turna katarı
nerede bulurduk çılgınlıklarla yonttuğumuz
ve karlar gibi eriyip yiten baharı
/cizre yolunda güneşe bakan asker sesini nerede bulur?/
özlemler biraz kalsın, bırak
bırak her özlem önüne bir yol bulur
sen de o fısıltıya savrulma asker
cizre ellerimize, hayat düşlerimize yeter..
toprağın mayınlı şakağı ürkek
ve sabahın yeni renginde bir asker
cizre yolunda güneşe bakıyordu
herkes bir dünya konuşurken dilinin yordamıyla
en önce aşklar bitiyordu cizre yolunda
sonra cıgara paketleri ve sofralar
sonra mevsimler
çocuklar ergenliğe bitiyordu...
kar beyaz, bembeyazdı morarmanın dilini bilmiyordu
cizre´de havalar o gün ayazdı
neredeydi o alabalık sürüleri, turna katarı
nerede bulurduk çılgınlıklarla yonttuğumuz
ve karlar gibi eriyip yiten baharı
/cizre yolunda güneşe bakan asker sesini nerede bulur?/
özlemler biraz kalsın, bırak
bırak her özlem önüne bir yol bulur
sen de o fısıltıya savrulma asker
cizre ellerimize, hayat düşlerimize yeter..
2 yorum:
"Yüreklilik yıldızlara, korkaklık ise mezara götürür insanları." Böyle diyordu, çağlar öncesinden Seneca.
Ayfer Feriha Nujen'in blogunu okuyunca, Seneca'nın bu sözü, belleğimin zulasından sökün ediverdi işte.
Ayfer'in ilgi alanları besbelli ki, çok geniş. Edebiyattan (özellikle şiirden) felsefeye, toplumsal sorunlardan ekonomik eşitsizliklere, ordan kaçınılmaz olarak, siyasal yapılanmalara kadar her alanla ilgili o. Çağından ve yaşadığı toplumsal ortamdan sorumlu bir birey. Aydın kafalı, duyarlı yürekli bir insan. İnsan gibi insan.
İçim ışıklandı. Gelecek günler adına umutlandım o yazılardan ve şiirlerden. Yazmak şart değil, aktarmak ve bir biçimde onlara eklemlenmek de güzel.
Ayfer Feriha'ların çoğalması dileğiyle.
sana sonsuz ışıkı bir sevgiyle...
Yorum Gönder